معنی آب دست در فرهنگ عمید
۱. آبی که با آن دست‌وروی خود را بشویند: هم خلال از طوبی و هم آبدست از سلسبیل / بلکه دست‌آب همه تسکین رضوان آمده (خاقانی: ۳۶۹).
۲. وضو.
۳. شست‌وشو پس از قضای حاجت؛ طهارت.
۴. = مستراح
۵. (صفت) چابک و ماهر و استاد در کار.
معنی آب دست در فرهنگ معین
(دَ)(اِمر.) ۱ – آبی که پیش از خوردن غذا و پس از آن برای شستن دست و دهان به کار می بردند. ۲ – وضو. ؛ ~ به ~خرج دادن کنایه از: مایه گذاشتن .